Het stadsdichterschap zal heropstarten op 26 januari 2023 met heraanstelling van de stadsdichters. Tijdens een persconferentie werden de dichters zeer symbolisch aangesteld worden door de stadsbewoners zelf. Via een algemene oproep werden zoveel mogelijk bewoners verzameld en gevraagd om tijdens de persconferentie de dichters opnieuw als stadsdichters aan te stellen door het persoonlijk overhandigen van een eigen ‘stylo’. Geen sjieke pen, maar een doodgewone ‘stylo’, als symbool voor nieuwe status van de stadsdichter als dichter van en voor het Antwerpse volk.
Ruth Lasters (Antwerpen,1979) debuteerde met de roman Poolijs, waarvoor ze de Vlaamse Debuutprijs 2007 kreeg. Daarn
Ruth Lasters (Antwerpen,1979) debuteerde met de roman Poolijs, waarvoor ze de Vlaamse Debuutprijs 2007 kreeg. Daarna volgden de romans Feestelijk Zweet (2011) en Vlaggenbrief (2014). In 2019 verscheen haar vierde roman VIN, een boek over een jonge leerkracht die zich staande probeert te houden in een beroepsschool. Haar poëziedebuut Vouwplannen werd bekroond met de Debuutprijs Het Liegend Konijn 2009. In 2015 verscheen haar tweede dichtbundel Lichtmeters, waarvoor ze de Herman De Coninckprijs in ontvangst mocht nemen. De bundel werd ook genomineerd voor de VSB-poëzieprijs. Lichtmeters werd ondertussen vertaald in het Duits (vertaler: Stefan Wieczorek) en het Spaans (vertaler: Micaela van Muylem). In februari 2023 verscheen haar derde poëziebundel Tijgerbrood. Van februari tot eind augustus 2022 was ze een van de vijf Antwerpse stadsdichters. Vlak voor 1 september 2022 trok ze zich terug uit die functie omdat het bestuur het kritische onderwijsgedicht Losgeld weigerde te erkennen als stadsgedicht.
...Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris. Haar missie? Verwondering strooien in de hamsterrad
Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris. Haar missie? Verwondering strooien in de hamsterradertjes van deze krakende tijd. Lotte schrijft in vele vormen, van ingetogen haiku tot absurd audioverhaal. Maar het liefst zet ze poëzieprojecten op waarin ze experimenteert met social design en poëzie als medium voor verbinding inzet. Lotte is gefascineerd door audio en werkt graag samen met muzikanten. Dodion stond op tal van podia en festivals in binnen- en buitenland o.a. Crossing Border, de Nacht van de Poëzie, Poetry International, Ars Poetica, Incubate en Lowlands. Haar gedichten verschenen veelvuldig in (inter)nationale tijdschriften en bloemlezingen. Na haar debuutbundel ‘Kanonnenvlees’, volgde in 2022 haar tweede boek,’STUDIO HAIKU’. Een selectie van haar werk werd vertaald naar het Frans, Engels, Duits, Turks en Arabisch. In 2023-2024 is ze onafhankelijk stadsdichter van Antwerpen.
...Yves Kibi Puati Nelen en Cleo Klapholz
Yves Kibi Puati Nelen en Cleo Klapholz
Lies Van Gasse (België, 1983) dicht met verf en schildert met woorden. Ze illustreerde gedichten van Guido Gezelle,
Lies Van Gasse (België, 1983) dicht met verf en schildert met woorden. Ze illustreerde gedichten van Guido Gezelle, H.C. Pernath en teksten van Peter Theunynck, maar ook in haar eigen werk combineert ze tekst en beeld in wat ze toepasselijk beschrijft als ‘graphic poems’. Samen met Vicky Francken ontwierp ze onlangs ook VER+VERS, een webapplicatie om online graphic poems te creëren. Naast haar artistiek werk is Van Gasse als leraar verbonden aan de academie van Deurne (opleiding Beeld) en Lier (opleiding Schrijven). Ze gaf ook al freelance les als schrijfdocent aan onder andere de Schrijversacademie, WISPER en de Universiteit Utrecht. Van Gasse zette zich in 2008 meteen duidelijk op de kaart als dichter met haar debuut Hetzelfde gedicht steeds weer, wat een groot succes werd bij lezers en critici. Ze won verschillende prijzen, onder andere de Dirk Martens-prijs voor de cross-medialiteit van haar werk. Crossmediaal was onder andere het project Het boek Hauser dat ze samen met Annemarie Estor uitwerkte. Daarnaast maakte ze in 2019 een theatervoorstelling naar haar gelijknamige boek Een Held en bezocht ze woonzorgcentra met de vertelvoorstelling Mijn oma is kwijt (samenwerking met Peter Theunynck). Haar laatste bundel beestjes verscheen in 2021 bij Wereldbibliotheek. In 2023 verschijnen de boeken palganeem, een crossmediaal brievenproject, en Woorden Temmen 3, een educatief boek rond poëzie (samenwerking met Laurens Ham).
...
Leg een knikker neer in precies het midden van de stad
als je vreest voor de verdwijning van het centrum,
van het raakvlak tussen alle uitersten in.
Zo’n balletje van glas gemaakt voor
het titsen, voor de frictie, het contact
waarin keer op keer een andere kleurkronkel zit vervat.
Laat een knikker achter heel centraal, op het marktplein
telkens als je van de ene uithoek van de Metropool
naar de andere stapt, als een tol
voor het zichtbaar maken van noch-oost-noch-west, maar van
het tussen-alles-in: de sluis, het sas, het binnensteedse Zwitserland,
. de touwbrug van fijn geslepen grafietgrijs,
. het middenveld met als stip een heel traag doorkomende
. witte tulp, geen ploegvorming, geen tosser.
Ik dacht dat ik zonet van ver iets zag dat door zijn schittering
de kraaien verdreef van het extremisme
alsof daar reeds een knikkerberg lag, glimmend
als een hoop ogen gericht zonder verpinken
op één mensheid, die geen kind, geen kleine knikkeraar van acht of tien
ooit als een massa van altijd dezelfde winnaars en vaste verliezers zag.
Een knikker is de ideale fooi, het perfecte drinkgeld voor een stad
dorstig naar nieuw bindmiddel, een slok, een sloot, een godgans Scheldedok
tegen de middenkrimp.
De stad Antwerpen was de eerste Vlaamse stad die een stadsdichter aanstelde. Sinds 2003 benoemde de stad Antwerpen Tom Lanoye (2003–2004), Ramsey Nasr (2005), Bart Moeyaert (2006–2007), Joke van Leeuwen (2008–2009), Peter Holvoet-Hanssen (2010–2011), Bernard Dewulf (2012–2013), Stijn Vranken (2014–2015), Maarten Inghels (2016–2017), Maud Vanhauwaert (2018–2019) en Seckou Ouologuem (2020–2021) als stadsdichter. Elke stadsdichter schreef in volle artistieke vrijheid minimum zes stadsgedichten per jaar over wat hem of haar trof in Antwerpen.
De stadsdichters werden begeleid door Antwerpen Boekenstad om hun stadsgedichten zo ruim mogelijk te verspreiden en zichtbaar te maken in de publieke ruimte. Tom Lanoye nam hierin het voortouw tijdens het jaar 2004 dat Antwerpen de titel UNESCO World Book Capital droeg. Hij schreef niet alleen gelegenheidsgedichten, maar zorgde er ook voor dat die visueel op uiteenlopende manieren aanwezig waren; zijn reusachtige banier op de Boerentoren blijft in het culturele geheugen gegrift. Zijn opvolgers gingen in die interactie met de ruimte en met de inwoners van de stad nog verder. Peter Holvoet-Hanssen verspreidde fietsvaantjes met gedichtfragmenten en schreef een Reuzenlied dat op een afgesproken tijdstip overal in de stad weerklonk via carillons, koren en fanfares. Maarten Inghels tatoeëerde dan weer een versregel op het lichaam van vrijwilligers: iedere keer dat hun paden elkaar toevallig kruisen, ontmoeten de poëtische woorden elkaar als het ware even. En Maud Vanhauwaert organiseerde onder meer een optocht en een groots opgevat experiment in poëtische vertaling rond een toren van Babel. Dat die stadsgedichten telkens naderhand in boekvorm verschenen, doet geen afbreuk aan het oorspronkelijke gebeurtenis karakter ervan: een specifieke aanleiding of opdracht, een unieke momentopname, een actieve participatie van het publiek… De Antwerpse stadsdichters bereikten een ongezien breed en divers publiek. De individuele parcours van de stadsdichters hadden ook impact op hun literaire loopbaan. Het Antwerpse stadsdichterschap kreeg tot ver buiten de stadsgrenzen uitstraling en erkenning voor zijn impact en originaliteit.
Bezingers van het schone, het knarsige, het kiemende het weerbarstige
Ruth Lasters schreef het eerste stadsgedicht. Ze draagt het op aan Yessie, de laatste tijger uit de Antwerpse Zoo.
Ach, mijn stad, kon ik je nu maar schrijven op de strepen van een tijger
want op een blanco blad - laat staan op lijntjespapier -
past toch geen enkel sinjorenhart, voorzien op
Scheldespringtij.
Vroeger noteerde ik alles wat ik niet gezegd kreeg
in gedachte op de grillige lijnen van tijger Yessie,
die ik wel eens bezocht op vrijdag na het netonweer bij de krokodillen,
waar valse regen ook het Algemeen Alsof aanvult. Alsof het niet erg is
of toch niet minstens rood ontstoken spijtig
dat samen met het verdwijnen van de laatste tijger uit de zoo,
de onstuimige dialoog lijkt afgenomen, net als ons vermogen
om de wijsvinger van het verwijt
te krommen tot een extra oor om luisterbereid
de tafel te ontbloten en de nerven te zien van een boom
die via bodemschimmeldraden
verbinding zocht met alle bomen.
Dat laatste zou ik willen schrijven op de pels van een tijger,
met zijn eigen klauwen die ik even in verbeelding
van hem lenen zou als hij zich krabde, nu eens geeuwend, dan weer nijdig.
Jawel, ook ik heb meermaals horen zeggen dat moderne poëzie
niet zo veelvuldig meer mag rijmen. Maar het was altijd wel
een lijntjespapierschrijver die dat zei, iemand die de zure kers
geplukt had van de taart van groot gelijk.
Iemand die de waslijn nog niet zag achter het eigen oog.
Die pees waaraan - vastgespeld met telkens ongeveer dezelfde
hardnekkige dromen - de regenboogvliezen van heel de soort
hangen te drogen.
- Ruth Lasters
Toch vroeg het Antwerpse stadsbestuur einde 2021 om het Antwerpse stadsdichterschap te herdenken. Na het stadsdichterschap van Seckou, dat afliep op op Gedichtendag 2022, maakte de stad kenbaar te willen kiezen voor een poule van 5 stadsdichters zodat een veelheid van stemmen en genres kon weerklinken in Antwerpen. De stad riep dichters ook op om zich kandidaat te stellen voor de nieuwe dichterspoule. Tot en met Seckou gebeurde de aanduiding van de stadsdichter door voordracht van een commissie aan het college die de voordracht bekrachtigde. Je werd dus als stadsdichter gevraagd door de stad Antwerpen. De nieuwe procedure voorzag in een oproep waarop meer dan 150 dichters hun kandidatuur indienden. Een commissie koos daaruit 5 stadsdichters die ze aan het college ter bekrachtiging voordroeg. Het college plaatste het stadsdichterschap in een formule van opdrachten die door de stad werden uitgeschreven (bijvoorbeeld voor de vrijwilligers van de vaccinatiecentra of de Vlaamse feestdag) waarnaast er nog steeds ruimte was voor stadsgedichten op verzoek van organisaties of op eigen initiatief. De poule stadsdichters bestaande uit Lies Van Gasse, Lotte Dodion, Yannick Dangre, Proza-K en Ruth Lasters ging in maart 2022 van start. Al snel werd duidelijk dat het stadsbestuur niet op dezelfde manier omging met de stadsgedichten. Niet elk stadsgedicht werd naar de pers toe gecommuniceerd tot op het punt dat zelfs een stadsgedicht van Ruth Lasters over de achterstelling van leerlingen uit het beroepsonderwijs werd 'geweigerd'. Niet lang daarna en mits nog een korte onderhandeling over een mogelijk nieuwe overeenkomst tussen stad en stadsdichters namen alle Antwerpse stadsdichters collectief ontslag op 6 november in DeStudio. De hoofdreden was dat het stadsdichterschap in deze politieke context niet meer houdbaar is voor onafhankelijke stadsdichters. Er is niet voldoende vrije ruimte meer om kritische poëzie te schrijven die mag slaan en zalven. Lasters vat de visie van het huidige stadsbestuur over het stadsdichterschap samen in 'propagandapoëzie', en dat is het vrijwel 20 jaar nooit geweest. Ondanks dat de vraag naar de relevantie van poëzie in onze huidige maatschappij volop terug op de agenda staat, gaf het stadsbestuur na het collectief ontslag aan geen zin te hebben in een nieuwe doorstart. Schepen Nabilla Ait Daoud verklaarde in de Gazet van Antwerpen van 10 november het stadsdichterschap dood en begraven.
Na het ontslag van de stadsdichters in november 2021, kwamen talrijke signalen vanuit het culturele veld om een nieuw verhaal op te starten. Oud-stadsdichter Stijn Vranken nam initiatief om eind november de 5 stadsdichters te polsen naar interesse in een herlancering van het stadsdichterproject van onderuit. Na rijp beraad en overleg beslisten Ruth Lasters, Lies Van Gasse, Lotte Dodion en Proza-k Poetry om in te stappen in dit initiatief.
Lees hier meer over de aanstelling van de Antwerpse Stadsdichters op gedichtendag 2023
Alle informatie, projecten & gedichten worden op hun website verzameld