![]() |
Alain Delmotte |
Website | |||
![]() |
Amarylis De Gryse |
Website | Amarylis De Gryse (1989) schrijft fictie. Met haar debuutroman Varkensribben haalde ze de shortlist van de Bronzen Uil. Ze groeide op in West- Vlaanderen en woont nu in Antwerpen, waar ze zich omschoolde tot boer. |
|
|
Amarylis De Gryse (1989) schrijft fictie. Met haar debuutroman Varkensribben haalde ze de shortlist van de Bronzen Uil. Ze groeide op in West- Vlaanderen en woont nu in Antwerpen, waar ze zich omschoolde tot boer.
|
|||||
![]() |
Andy Fierens |
Website | |||
![]() |
Annmarie Sauer |
Website | |||
![]() |
Arno Van Vlierberghe |
Website | |||
![]() |
Astrid Haerens |
Website | |||
Aurélien Dony |
Website | ||||
![]() |
Bart Stouten |
Website | |||
Bernard Dewulf |
|
Website | |||
![]() |
Carl Norac |
Website | |||
![]() |
Carmien Michels |
Website | Carmien Michels (1990) is een schrijver en performer. Ze is de oprichter en creatief inspirator van het Watlab. Ze danst tussen pen en podium, tussen urban en klassiek. Met scherpe observaties schept ze een vaak duistere wereld, ritmisch, krachtig en diep persoonlijk. In 2016 won ze het Nederlands en Europees Kampioenschap Poetry Slam en haalde ze brons op het Wereldkampioenschap in Parijs. Sindsdien toert ze de wereld rond en werkt ze samen met tal van artiesten. Van 2017 tot 2019 was ze een van de jonge auteurs in het Europese talentontwikkelingsprogramma CELA: Connecting Emerging Literary Artists. Fragmenten van haar romans, kortverhalen en gedichten verschenen in 10 talen. Haar verhalenbundel Vaders die rouwen verscheen in november 2021 bij Uitgeverij Querido. Het boek won de BNG Bank Literatuurprijs en staat op de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs |
|
|
Carmien Michels (1990) is een schrijver en performer. Ze is de oprichter en creatief inspirator van het Watlab. Ze danst tussen pen en podium, tussen urban en klassiek. Met scherpe observaties schept ze een vaak duistere wereld, ritmisch, krachtig en diep persoonlijk. In 2016 won ze het Nederlands en Europees Kampioenschap Poetry Slam en haalde ze brons op het Wereldkampioenschap in Parijs. Sindsdien toert ze de wereld rond en werkt ze samen met tal van artiesten. Van 2017 tot 2019 was ze een van de jonge auteurs in het Europese talentontwikkelingsprogramma CELA: Connecting Emerging Literary Artists. Fragmenten van haar romans, kortverhalen en gedichten verschenen in 10 talen. Haar verhalenbundel Vaders die rouwen verscheen in november 2021 bij Uitgeverij Querido. Het boek won de BNG Bank Literatuurprijs en staat op de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs
|
|||||
![]() |
Charles Ducal |
Website | |||
![]() |
Dieter De Schutter |
Website | Dieter De Schutter (1992) is illustrator. Hij hanteert voor zijn illustraties een heldere en dynamische beeldtaal. Zijn werk won meerdere prijzen waaronder de eerste prijs van Greenhouse op het stripfestival GRAFIXX ‘Purple Island’ van Nami Concour 2021 in Zuid-Korea. In 2019 ging hij op schrijfresidentie in Parijs met Vlaams-Nederlands huis deBuren. Dieter illustreerde o.a. het kinderboek ‘Het Wispelturig Windorkest’ en de dichtbundel ‘Pluimgewicht’. |
|
|
Dieter De Schutter (1992) is illustrator. Hij hanteert voor zijn illustraties een heldere en dynamische beeldtaal. Zijn werk won meerdere prijzen waaronder de eerste prijs van Greenhouse op het stripfestival GRAFIXX ‘Purple Island’ van Nami Concour 2021 in Zuid-Korea. In 2019 ging hij op schrijfresidentie in Parijs met Vlaams-Nederlands huis deBuren. Dieter illustreerde o.a. het kinderboek ‘Het Wispelturig Windorkest’ en de dichtbundel ‘Pluimgewicht’.
|
|||||
![]() |
Dimitri Bontenakel |
Website | Dimitri Bontenakel (1971) is schrijver – een genrevermenger die grondig research pleegt voor zijn werk en een voorliefde heeft voor Schotse landschappen. Op zijn palmares staan romans, verhalen, columns en een toneelstuk. Zijn meest recente roman De berenrug verscheen in 2020. In het Watlab schrijft hij aan zijn zesde roman. |
|
|
Dimitri Bontenakel (1971) is schrijver – een genrevermenger die grondig research pleegt voor zijn werk en een voorliefde heeft voor Schotse landschappen. Op zijn palmares staan romans, verhalen, columns en een toneelstuk. Zijn meest recente roman De berenrug verscheen in 2020. In het Watlab schrijft hij aan zijn zesde roman.
|
|||||
![]() |
Eli Elise Hoopman |
Website | |||
Els Moors |
Website | ||||
![]() |
Frederik Van den Stock |
Website | Frederik Van den Stock (1986) is een striptekenaar en illustrator met kleurrijk en humoristisch werk dat in o.a. Knack, de Standaard en de New York Times verscheen. Zijn debuutstrip Buck, de eerste man op aarde vertelt over de hopeloze strijd van een oermens tegen god en eenzaamheid. Verder houdt hij van fietsen en van vogelkijken. |
|
|
Frederik Van den Stock (1986) is een striptekenaar en illustrator met kleurrijk en humoristisch werk dat in o.a. Knack, de Standaard en de New York Times verscheen. Zijn debuutstrip Buck, de eerste man op aarde vertelt over de hopeloze strijd van een oermens tegen god en eenzaamheid. Verder houdt hij van fietsen en van vogelkijken.
|
|||||
![]() |
Hans Depelchin |
Website | Hans Depelchin (1991) is schrijver, performer, verbeelder, verzinner en verzinnebeelder. Hij studeerde vergelijkende moderne letterkunde (UGent) en drama-woordkunst (Koninklijk Conservatorium Antwerpen). Na tal van publicaties in literaire tijdschriften verscheen in 2020 bij Uitgeverij De Geus de woelige stadsroman Weekdier. Het is een boek over de oneindige zoektocht naar bevrijding, in een straat die dreigt te verdwijnen. In 2022 publiceerde dezelfde uitgeverij zijn eerste poëziebundel Spanriem, waarin hij de rekbaarheid van de liefde onderzoekt. |
|
|
Hans Depelchin (1991) is schrijver, performer, verbeelder, verzinner en verzinnebeelder. Hij studeerde vergelijkende moderne letterkunde (UGent) en drama-woordkunst (Koninklijk Conservatorium Antwerpen). Na tal van publicaties in literaire tijdschriften verscheen in 2020 bij Uitgeverij De Geus de woelige stadsroman Weekdier. Het is een boek over de oneindige zoektocht naar bevrijding, in een straat die dreigt te verdwijnen. In 2022 publiceerde dezelfde uitgeverij zijn eerste poëziebundel Spanriem, waarin hij de rekbaarheid van de liefde onderzoekt.
|
|||||
![]() |
Herlinda Vekemans |
Website | |||
![]() |
Hilde Keteleer |
Website | |||
![]() |
Iduna Paalman |
Website | |||
![]() |
Ilse Cox |
Website | lse Cox is Professioneel Verzinner. Ze werkt als audiomaker, voice-over & ceremoniespreker. Met haar productiehuis Huis van Eustachius maakte ze o.a. de audiotours De Stemmen van De Studio en De Bode van Borgerhout. |
|
|
lse Cox is Professioneel Verzinner. Ze werkt als audiomaker, voice-over & ceremoniespreker. Met haar productiehuis Huis van Eustachius maakte ze o.a. de audiotours De Stemmen van De Studio en De Bode van Borgerhout.
|
|||||
Jan Aelberts |
Website | ||||
![]() |
Jan Ducheyne |
Website | |||
![]() |
Jens Meijen |
|
Website | ||
![]() |
Johanna Pas |
Website | Johanna Pas (1969) is schrijver en vertaler van proza en poëzie. Het merendeel van haar oeuvre bestaat uit dichtbundels. Ze publiceerde onder meer in Deus Ex Machina en Gierik. Ze vertaalde diverse romans en poëzie van Kae Tempest en Dorothy Porter. Ze is bezieler van boekhandel en uitgeverij Kartonnen Dozen, de oudste zaak in België met een focus op lgbtqai+ literatuur. |
|
|
Johanna Pas (1969) is schrijver en vertaler van proza en poëzie. Het merendeel van haar oeuvre bestaat uit dichtbundels. Ze publiceerde onder meer in Deus Ex Machina en Gierik. Ze vertaalde diverse romans en poëzie van Kae Tempest en Dorothy Porter. Ze is bezieler van boekhandel en uitgeverij Kartonnen Dozen, de oudste zaak in België met een focus op lgbtqai+ literatuur.
|
|||||
![]() |
Joke van Leeuwen |
Website | |||
![]() |
Jonathan van der Horst |
Website | Jonathan van der Horst (1993) is theatermaker en schrijver. Hij bivakkeert graag tussen uitersten: theatraliteit en werkelijkheid, privaat en universeel, anarchist en prediker. Hoe maatschappelijke thema’s invoelbaar maken? vraagt hij zich geregeld af. Terugkerende thema’s in zowel zijn essays, theaterwerk als roman zijn kwetsbaarheid en mannelijkheid. |
|
|
Jonathan van der Horst (1993) is theatermaker en schrijver. Hij bivakkeert graag tussen uitersten: theatraliteit en werkelijkheid, privaat en universeel, anarchist en prediker. Hoe maatschappelijke thema’s invoelbaar maken? vraagt hij zich geregeld af. Terugkerende thema’s in zowel zijn essays, theaterwerk als roman zijn kwetsbaarheid en mannelijkheid.
|
|||||
![]() |
Karlijn Sonderen Smit |
Website | Karlijn Sonderen Smit (1982) werkt als actrice, theatermaker en schrijfster. Ze houdt van stijlexperimenten, ongemak, grensgebieden, alles wat wankelt en het absurde alledaagse. Karlijn werd geselecteerd als Nieuwe Maker en ontwikkelde zich onder de vleugels van theatergezelschap BonteHond tot een eigenzinnig maker. Haar teksten verschenen o.a. bij deBuren, het Gezeefde Gedicht, in de poëziekrant en op menig podium. Ze werkt daarnaast als kinder- en jongerenfilosoof. |
|
|
Karlijn Sonderen Smit (1982) werkt als actrice, theatermaker en schrijfster. Ze houdt van stijlexperimenten, ongemak, grensgebieden, alles wat wankelt en het absurde alledaagse. Karlijn werd geselecteerd als Nieuwe Maker en ontwikkelde zich onder de vleugels van theatergezelschap BonteHond tot een eigenzinnig maker. Haar teksten verschenen o.a. bij deBuren, het Gezeefde Gedicht, in de poëziekrant en op menig podium. Ze werkt daarnaast als kinder- en jongerenfilosoof.
|
|||||
![]() |
Laurence Vielle |
Website | |||
![]() |
Leen Verheyen |
Website | Leen Verheyen (1984) is theatermaker, schrijver, denker én lezer. Ze studeerde drama aan het Conservatorium van Gent en schreef verschillende theaterteksten voor Villanella, HETPALEIS en Luxemburg waaronder 'Autoroute du soleil' en 'Smallfilm'. Ook voor het jongere publiek schreef ze theaterteksten zoals 'Meestal regende het' en 'Sarie, mijn vriend Kaspar en ik'. Daarnaast is Verheyen ook gedoctoreerd in de literatuurfilosofie aan de Universiteit Antwerpen. In haar filosofisch boek 'Wat de lezer leert. Filosofen over het nut van literatuur' (2019) onderzoekt ze hoe literaire fictie ons menselijke handelen kan beïnvloeden. Verheyen publiceerde ook kortverhalen en poëzie. In 2020 schreef ze in opdracht voor deBuren 'Drie gesprekken aan een plein in een stad in lockdown' voor het project Besmette Stad. Ze post ook regelmatig nieuwe gedichten op haar Instagrampagina. |
|
|
Leen Verheyen (1984) is theatermaker, schrijver, denker én lezer. Ze studeerde drama aan het Conservatorium van Gent en schreef verschillende theaterteksten voor Villanella, HETPALEIS en Luxemburg waaronder 'Autoroute du soleil' en 'Smallfilm'. Ook voor het jongere publiek schreef ze theaterteksten zoals 'Meestal regende het' en 'Sarie, mijn vriend Kaspar en ik'. Daarnaast is Verheyen ook gedoctoreerd in de literatuurfilosofie aan de Universiteit Antwerpen. In haar filosofisch boek 'Wat de lezer leert. Filosofen over het nut van literatuur' (2019) onderzoekt ze hoe literaire fictie ons menselijke handelen kan beïnvloeden.
Verheyen publiceerde ook kortverhalen en poëzie. In 2020 schreef ze in opdracht voor deBuren 'Drie gesprekken aan een plein in een stad in lockdown' voor het project Besmette Stad. Ze post ook regelmatig nieuwe gedichten op haar Instagrampagina.
|
|||||
![]() |
Lies Van Gasse |
Website | |||
![]() |
Lieve Desmet |
Website | |||
![]() |
Lisette Lombé |
Website | |||
![]() |
Lotte Dodion |
Website | Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris. De rode draad doorheen haar werk is een zoektocht naar manieren om conflicten te overstijgen en clashende visies en waarden met elkaar in dialoog te brengen. Haar poëzieprojecten zijn artistieke pogingen om verbindingen te leggen tussen verschillende werelden, met een focus op dialoog en verzoening. Ze gebruikt daarbij poëzie als een tool voor transformatie, een middel om contact te maken of te herstellen. In eerdere projecten bracht ze slachtoffers en daders van zware misdrijven bij elkaar tijdens schrijfworkshops in gevangenissen en schreef ze kortverhalen met overlevers van de tweede Wereldoorlog. STUDIO HAIKU is haar manier om haar eerste indrukken van het land van de Rijzende Zon om te vormen tot poëzie. |
|
|
Lotte Dodion (1987) is dichter, performer en poëziemissionaris.
De rode draad doorheen haar werk is een zoektocht naar manieren om conflicten te overstijgen en clashende visies en waarden met elkaar in dialoog te brengen. Haar poëzieprojecten zijn artistieke pogingen om verbindingen te leggen tussen verschillende werelden, met een focus op dialoog en verzoening. Ze gebruikt daarbij poëzie als een tool voor transformatie, een middel om contact te maken of te herstellen. In eerdere projecten bracht ze slachtoffers en daders van zware misdrijven bij elkaar tijdens schrijfworkshops in gevangenissen en schreef ze kortverhalen met overlevers van de tweede Wereldoorlog. STUDIO HAIKU is haar manier om haar eerste indrukken van het land van de Rijzende Zon om te vormen tot poëzie.
|
|||||
![]() |
Lotte Lola Vermeer |
Website | Lotte Lola Vermeer(1992) is schrijver, theatermaker en scenarist. Ze studeerde Writing For Performance aan de HKU in Utrecht en behaalde de master Audiovisuele kunsten-Schrijven aan het RITCS in Brussel. Lotte Lola is artistiek leider van Radicale Gezelligheid waarmee ze theater schrijft, maakt en brengt. Daarnaast bezint ze zich op performances, podcasts, digitale interventies en ander soort poëzie. Lotte Lola is werkzaam in België en Nederland. Ze dwaalt digitaal rond en bezoekt de uiteinden van Google Streetview. Ze vertaalt haar ervaring in de fysieke en digitale werkelijkheid in audio en reviewpoëzie. |
|
|
Lotte Lola Vermeer(1992) is schrijver, theatermaker en scenarist. Ze studeerde Writing For Performance aan de HKU in Utrecht en behaalde de master Audiovisuele kunsten-Schrijven aan het RITCS in Brussel. Lotte Lola is artistiek leider van Radicale Gezelligheid waarmee ze theater schrijft, maakt en brengt. Daarnaast bezint ze zich op performances, podcasts, digitale interventies en ander soort poëzie. Lotte Lola is werkzaam in België en Nederland. Ze dwaalt digitaal rond en bezoekt de uiteinden van Google Streetview. Ze vertaalt haar ervaring in de fysieke en digitale werkelijkheid in audio en reviewpoëzie.
|
|||||
![]() |
Maarten Inghels |
Website | |||
![]() |
Maud Vanhauwaert |
Website | |||
![]() |
Max Temmerman |
Website | |||
Mel Moya |
Website | ||||
![]() |
Michaël Vandebril |
Website | Michaël Vandebril (1972) debuteerde als dichter in 2012 bij De Bezige Bij met de poëziebundel Het vertrek van Maeterlinck, goed voor meerdere drukken, de Herman de Coninck Debuutprijs en een nominatie voor de C. Buddingh’-prijs. In 2016 verscheen zijn tweede bundel New Romantics bij uitgeverij Polis. In maart 2021 verscheen zijn derde bundel Op de weg van Appia, waarin hij het spoor van de Romeinse Via Appia vat in 455 verzen, met tekeningen van Bart Pluym. Zijn gedichten werden ondertussen in acht talen vertaald. In 2010 richtte hij samen met enkele collega-dichters het nieuwe literaire productiehuis VONK & Zonen op. |
|
|
Michaël Vandebril (1972) debuteerde als dichter in 2012 bij De Bezige Bij met de poëziebundel Het vertrek van Maeterlinck, goed voor meerdere drukken, de Herman de Coninck Debuutprijs en een nominatie voor de C. Buddingh’-prijs. In 2016 verscheen zijn tweede bundel New Romantics bij uitgeverij Polis. In maart 2021 verscheen zijn derde bundel Op de weg van Appia, waarin hij het spoor van de Romeinse Via Appia vat in 455 verzen, met tekeningen van Bart Pluym. Zijn gedichten werden ondertussen in acht talen vertaald. In 2010 richtte hij samen met enkele collega-dichters het nieuwe literaire productiehuis VONK & Zonen op.
|
|||||
![]() |
Moya De Feyter |
Website | Moya De Feyter (1993) is schrijver van poëzie, proza en theater. Ze treedt vaak en graag op en is de oprichter van de Klimaatdichters, een dichterscollectief dat zich inzet voor onze planeet. Ze publiceerde de dichtbundels Tot iemand eindelijk en Massastrandingen. Eind maart 2022 verscheen haar derde boek, Een heel dun laagje, waarin ze op zoek gaat naar licht. |
|
|
Moya De Feyter (1993) is schrijver van poëzie, proza en theater. Ze treedt vaak en graag op en is de oprichter van de Klimaatdichters, een dichterscollectief dat zich inzet voor onze planeet. Ze publiceerde de dichtbundels Tot iemand eindelijk en Massastrandingen. Eind maart 2022 verscheen haar derde boek, Een heel dun laagje, waarin ze op zoek gaat naar licht.
|
|||||
![]() |
Mustafa Kör |
Website | |||
![]() |
Nico Boon |
Website | Nico Boon (1978) werkt als schrijver, performer, regisseur, coach, docent en dramaturg. Hij schreef de afgelopen jaren zowel teksten voor de grote zaal als voor kleinere producties. De tekst van zijn solo KOMT OP/GAAT AF werd genomineerd voor de Toneelschrijfprijs, werd in het Engels en het Duits vertaald, was te zien op het Dramatikerinnenfestival in Oostenrijk en werd door Eurodram geselecteerd als één van de drie beste Europese stukken in Duitse vertaling, met een lezing tijdens het Kunstfest Weimar tot gevolg. In 2020 schreef hij zijn eerste stuk voor jong publiek, ZWANEN (7+). Het werd meteen opgenomen in het aanbod van de Duitse uitgever Verlag der Autoren. De tekst van zijn voorstelling 21.02.2022 werd door het Shakespeare Is Dead festival geselecteerd als één van de tien noemenswaardige recente teksten uit het Nederlands taalgebied, en werd daardoor deels in het Engels en Frans vertaald. In 2023 schrijft Boon een nieuwe tekst voor jong publiek, RAARHAAR (8+), die Nico’s elfde tekst voor het professionele circuit zal zijn. Het voorbije seizoen was Boon de eindregisseur van de voorstelling = van Sascha Bornkamp en Juicy Ijsselmuiden, dit seizoen is hij de dramaturg van de voorstelling De Puberfluisteraar van Sanderijn Helsen. Daarnaast geeft Boon les aan een nieuwe generatie theatermakers bij LUCA Drama in Leuven, is hij bezig aan een doctoraat in de kunsten over nieuwe toneelschriftuur en is hij oprichter en vast kernlid van De Leesclub. |
|
|
Nico Boon (1978) werkt als schrijver, performer, regisseur, coach, docent en dramaturg. Hij schreef de afgelopen jaren zowel teksten voor de grote zaal als voor kleinere producties. De tekst van zijn solo KOMT OP/GAAT AF werd genomineerd voor de Toneelschrijfprijs, werd in het Engels en het Duits vertaald, was te zien op het Dramatikerinnenfestival in Oostenrijk en werd door Eurodram geselecteerd als één van de drie beste Europese stukken in Duitse vertaling, met een lezing tijdens het Kunstfest Weimar tot gevolg. In 2020 schreef hij zijn eerste stuk voor jong publiek, ZWANEN (7+). Het werd meteen opgenomen in het aanbod van de Duitse uitgever Verlag der Autoren. De tekst van zijn voorstelling 21.02.2022 werd door het Shakespeare Is Dead festival geselecteerd als één van de tien noemenswaardige recente teksten uit het Nederlands taalgebied, en werd daardoor deels in het Engels en Frans vertaald. In 2023 schrijft Boon een nieuwe tekst voor jong publiek, RAARHAAR (8+), die Nico’s elfde tekst voor het professionele circuit zal zijn. Het voorbije seizoen was Boon de eindregisseur van de voorstelling = van Sascha Bornkamp en Juicy Ijsselmuiden, dit seizoen is hij de dramaturg van de voorstelling De Puberfluisteraar van Sanderijn Helsen. Daarnaast geeft Boon les aan een nieuwe generatie theatermakers bij LUCA Drama in Leuven, is hij bezig aan een doctoraat in de kunsten over nieuwe toneelschriftuur en is hij oprichter en vast kernlid van De Leesclub.
|
|||||
![]() |
Paul Bogaert |
Website | |||
![]() |
Paul Verrept |
Website | Paul Verrept (1963) is auteur, grafisch ontwerper en tekenaar. Tussen 1983 en 1987 regisseerde hij theater. In de jaren ‘90 illustreerde hij gedichten van Paul van Ostaijen: Slaap, Sjimpansee en Marc. Daarnaast schreef hij ook prentenboeken, theaterteksten en verhalen. Verrept won de Provinciale Prijs voor Literatuur in 2004 én de Gouden Uil Prijs van de Jonge Lezer in 2005 voor Het meisje, de jongen, de rivier (2004). Zijn boek Mist (2006) ontving een jaar later een White Raven Special Mention in München. Zijn recente novelle 'Brandingen' stond op de shortlist van De Bronzen Uil. Werk van hem is in het Arabisch, Frans, Duits, Deens, Spaans, Catalaans, Koreaans, Japans, Grieks en Chinees vertaald. Bovendien zijn verschillende boeken herwerkt tot theatervoorstellingen. Paul Verrept werkt vaak samen met andere kunstenaars: Clara van den Broek, Ingrid Godon, Bart Meuleman, Marc Vanrunxt, Wouter Van Looy, Sara De Bosschere, Luc Nuyens … |
|
|
Paul Verrept (1963) is auteur, grafisch ontwerper en tekenaar. Tussen 1983 en 1987 regisseerde hij theater. In de jaren ‘90 illustreerde hij gedichten van Paul van Ostaijen: Slaap, Sjimpansee en Marc. Daarnaast schreef hij ook prentenboeken, theaterteksten en verhalen.
Verrept won de Provinciale Prijs voor Literatuur in 2004 én de Gouden Uil Prijs van de Jonge Lezer in 2005 voor Het meisje, de jongen, de rivier (2004). Zijn boek Mist (2006) ontving een jaar later een White Raven Special Mention in München. Zijn recente novelle 'Brandingen' stond op de shortlist van De Bronzen Uil. Werk van hem is in het Arabisch, Frans, Duits, Deens, Spaans, Catalaans, Koreaans, Japans, Grieks en Chinees vertaald. Bovendien zijn verschillende boeken herwerkt tot theatervoorstellingen.
Paul Verrept werkt vaak samen met andere kunstenaars: Clara van den Broek, Ingrid Godon, Bart Meuleman, Marc Vanrunxt, Wouter Van Looy, Sara De Bosschere, Luc Nuyens …
|
|||||
![]() |
Peter Mangel Schots |
Website | |||
![]() |
Peter Theunynck |
Website | |||
![]() |
Pieter Delfosse |
Website | Pieter Delfosse (°1985) is schrijver, theatermaker en acteur. Hij studeerde af aan de schrijfopleiding van het RITCS (2010) en later aan de Toneelacademie Maastricht (2016) als regisseur-dramadocent. Sindsdien werkte hij als schrijver samen met Laika, Inne Goris, LOD, Julie Pfleiderer + ICTUS, Boris Bezemer en anderen. In 2021 richtte hij de Queer Writing Group op en stichtte hij met enkele theatercollega’s het gezelschap Het Eerste Huwelijk. In zijn schrijfwerk gaat Pieter het liefst op zoek naar vormen, werkwijzen en samenwerkingen die hem uitdagen om alles wat hij over schrijven weet, te vergeten en het opnieuw te mogen uitvinden. De laatste jaren combineert hij theaterschrijven met participatieve schrijfprojecten en gaat hij steeds vaker op zoek naar interactieve manieren om (samen met een publiek) een verhaal te vertellen. Sinds 2019 geeft Pieter ook les op de schrijfopleiding van het RITCS. |
|
|
Pieter Delfosse (°1985) is schrijver, theatermaker en acteur. Hij studeerde af aan de schrijfopleiding van het RITCS (2010) en later aan de Toneelacademie Maastricht (2016) als regisseur-dramadocent. Sindsdien werkte hij als schrijver samen met Laika, Inne Goris, LOD, Julie Pfleiderer + ICTUS, Boris Bezemer en anderen. In 2021 richtte hij de Queer Writing Group op en stichtte hij met enkele theatercollega’s het gezelschap Het Eerste Huwelijk.
In zijn schrijfwerk gaat Pieter het liefst op zoek naar vormen, werkwijzen en samenwerkingen die hem uitdagen om alles wat hij over schrijven weet, te vergeten en het opnieuw te mogen uitvinden. De laatste jaren combineert hij theaterschrijven met participatieve schrijfprojecten en gaat hij steeds vaker op zoek naar interactieve manieren om (samen met een publiek) een verhaal te vertellen. Sinds 2019 geeft Pieter ook les op de schrijfopleiding van het RITCS.
|
|||||
![]() |
Pieter Van de Walle |
Website | |||
![]() |
Pim Cornelussen |
Website | |||
![]() |
Proza-K |
Website | Yves Kibi Puati Nelen en Cleo Klapholz |
|
|
Yves Kibi Puati Nelen en Cleo Klapholz
|
|||||
Ramsey Nasr |
|
Website | |||
![]() |
Reine De Pelseneer |
Website | |||
![]() |
Runa Svetlikova |
Website | Runa Svetlikova (1982) studeerde grafisch ontwerp en taal- en letterkunde. Op de een of andere manier is ze altijd bezig met kijken en het vertalen, eerst in beeld, dan in poëzie, van dat wat ze ziet. In 2014 debuteerde Runa met Deze zachte witte kamer. Die won onverwachts de Herman De Coninck debuutprijs, de Jo Peters poëzieprijs en de Europese Bridges of Struga debuutprijs. In 2018 verscheen Drieëntwintig tips om de hond en je demonen aan de lijn te houden. De hond won helemaal niets, maar dat brengt alles gewoon weer een beetje in evenwicht. Naast het zelf schrijven begeleidt ze ook anderen bij het schrijven van poëzie, proza en non-fictie. |
|
|
Runa Svetlikova (1982) studeerde grafisch ontwerp en taal- en letterkunde. Op de een of andere manier is ze altijd bezig met kijken en het vertalen, eerst in beeld, dan in poëzie, van dat wat ze ziet. In 2014 debuteerde Runa met Deze zachte witte kamer. Die won onverwachts de Herman De Coninck debuutprijs, de Jo Peters poëzieprijs en de Europese Bridges of Struga debuutprijs. In 2018 verscheen Drieëntwintig tips om de hond en je demonen aan de lijn te houden. De hond won helemaal niets, maar dat brengt alles gewoon weer een beetje in evenwicht. Naast het zelf schrijven begeleidt ze ook anderen bij het schrijven van poëzie, proza en non-fictie.
|
|||||
![]() |
Ruth Lasters |
Website | |||
![]() |
Saskia Stehouwer |
Website | |||
Seckou Ouologuem |
|
Website | |||
![]() |
Sofie Palmers |
Website | Sofie Palmers (1983) is actrice, theatermaker, schrijfster en audiokunstenares. In 2009 studeerde ze af aan de Toneelacademie van Maastricht. Ze speelde onder andere bij Skagen, Compagnie De Koe, Het Paleis, BRONKS en Martha!Tentatief, en schrijft ook zelf. In 2016 was ze te zien in L’étude (nu slaat de chaos toe), waarin ze zich samen met Sien Eggers en Jessa Wildemeersch afvraagt of de vrouwenrollen in de stukken van Shakespeare de tand des tijds kunnen doorstaan. In 2018 schrijft en speelt ze in Den beer heeft mij gezien, een voorstelling waarvoor ze twee weken met dezelfde collega’s naar Rusland trok. Haar ervaringen in Rusland verwerkte ze in haar eerste podcast Moscow Mania. Sindsdien maakte ze ook het luisterspel voor kinderen Radio Fiona en een audioguide voor de Leuvense Schouwburg en de Asiat site in Vilvoorde. Afgelopen seizoen ging ze in Arenberg in première met haar muzikale solo In de Coulissen en schreef en regisseerde ze de jongerenvoorstelling Off the Record bij fABULEUS. Op het scherm was Sofie te zien in onder andere De Helaasheid der Dingen, En toen kwam ons ma binnen, Zuidflank, Safety First, Vermist en Callboys. |
|
|
Sofie Palmers (1983) is actrice, theatermaker, schrijfster en audiokunstenares. In 2009 studeerde ze af aan de Toneelacademie van Maastricht. Ze speelde onder andere bij Skagen, Compagnie De Koe, Het Paleis, BRONKS en Martha!Tentatief, en schrijft ook zelf. In 2016 was ze te zien in L’étude (nu slaat de chaos toe), waarin ze zich samen met Sien Eggers en Jessa Wildemeersch afvraagt of de vrouwenrollen in de stukken van Shakespeare de tand des tijds kunnen doorstaan. In 2018 schrijft en speelt ze in Den beer heeft mij gezien, een voorstelling waarvoor ze twee weken met dezelfde collega’s naar Rusland trok. Haar ervaringen in Rusland verwerkte ze in haar eerste podcast Moscow Mania. Sindsdien maakte ze ook het luisterspel voor kinderen Radio Fiona en een audioguide voor de Leuvense Schouwburg en de Asiat site in Vilvoorde. Afgelopen seizoen ging ze in Arenberg in première met haar muzikale solo In de Coulissen en schreef en regisseerde ze de jongerenvoorstelling Off the Record bij fABULEUS. Op het scherm was Sofie te zien in onder andere De Helaasheid der Dingen, En toen kwam ons ma binnen, Zuidflank, Safety First, Vermist en Callboys.
|
|||||
![]() |
Stijn Vranken |
Website | |||
![]() |
ten adem |
Website | |||
![]() |
Terre Mulier |
Website | Terre Mulier (1994) is schrijver. Hen studeerde Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. Samen met hun broer Bram maakte die de radiodocumentaire 'Geduld, Californië', die de jubileumeditie van de NTR Radioprijs won. Deze documentaire maakte bovendien deel uit van de tentoonstelling 'Ongehoord' die van 2 april 2021 - 6 juli 2021 te zien was in het Museum Dr. Guislain. |
|
|
Terre Mulier (1994) is schrijver. Hen studeerde Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. Samen met hun broer Bram maakte die de radiodocumentaire 'Geduld, Californië', die de jubileumeditie van de NTR Radioprijs won. Deze documentaire maakte bovendien deel uit van de tentoonstelling 'Ongehoord' die van 2 april 2021 - 6 juli 2021 te zien was in het Museum Dr. Guislain.
|
|||||
|
Tijl Nuyts |
Website | Tijl Nuyts (1993) is dichter, essayist, verhalenverteller en eindredacteur poëzie van het literaire tijdschrift Kluger Hans. In 2017 werd zijn poëziedebuut Anagrammen van een blote keizer (Uitgeverij Polis, 2017) genomineerd voor de C. Buddingh’prijs. Zijn tweede bundel, Vervoersbewijzen (2021) werd genomineerd voor de shortlist van De Grote Poëzie Prijs 2022 en werd bovendien bekroond met de Herman de Coninckprijs 2022. Tijl publiceerde zijn gedichten en kortverhalen onder andere in Tirade, De Gids, Deus Ex Machina, DW B en Het Liegend Konijn. Zijn essays over beeldende kunst, muziek en televisie verschenen onder meer in REKTO:VERSO, De Nederlandse Boekengids, De Lage Landen en Awater. |
|
|
Tijl Nuyts (1993) is dichter, essayist, verhalenverteller en eindredacteur poëzie van het literaire tijdschrift Kluger Hans. In 2017 werd zijn poëziedebuut Anagrammen van een blote keizer (Uitgeverij Polis, 2017) genomineerd voor de C. Buddingh’prijs. Zijn tweede bundel, Vervoersbewijzen (2021) werd genomineerd voor de shortlist van De Grote Poëzie Prijs 2022 en werd bovendien bekroond met de Herman de Coninckprijs 2022.
Tijl publiceerde zijn gedichten en kortverhalen onder andere in Tirade, De Gids, Deus Ex Machina, DW B en Het Liegend Konijn. Zijn essays over beeldende kunst, muziek en televisie verschenen onder meer in REKTO:VERSO, De Nederlandse Boekengids, De Lage Landen en Awater.
|
|||||
![]() |
Tülin Erkan |
Website | Tülin Erkan (1988) is een schrijver uit Oostende die woont en werkt in Antwerpen. In november 2021 kwam haar debuutroman ‘Honingeter’ uit onder uitgeverij Pelckmans. Naast schrijver is Tülin redacteur en copywriter. ‘Honingeter’ verbindt moedertaal met vaderland en is een filmische tekst, waarbij het verhaal in fragmenten wordt voorgesteld. De roman speelt zich af in de luchthaven van Istanbul, een plek van transit waar de drie personages – Sibel, Ömer en Wernicke – elkaar tegenkomen en samen in deze microkosmos leven. Tülin werd finalist van het Rode Oor 2021, een schrijfwedstrijd van deBuren rond het thema van erotiek. |
|
|
Tülin Erkan (1988) is een schrijver uit Oostende die woont en werkt in Antwerpen. In november 2021 kwam haar debuutroman ‘Honingeter’ uit onder uitgeverij Pelckmans. Naast schrijver is Tülin redacteur en copywriter. ‘Honingeter’ verbindt moedertaal met vaderland en is een filmische tekst, waarbij het verhaal in fragmenten wordt voorgesteld. De roman speelt zich af in de luchthaven van Istanbul, een plek van transit waar de drie personages – Sibel, Ömer en Wernicke – elkaar tegenkomen en samen in deze microkosmos leven. Tülin werd finalist van het Rode Oor 2021, een schrijfwedstrijd van deBuren rond het thema van erotiek.
|
|||||
![]() |
Yella Arnouts |
Website | |||
![]() |
Yousra Benfquih |
Website |