Carmien Michels
© Jeyda Yagiz

Carmien Michels over het Watlab

Het Watlab zoekt nieuwe residenten! De residentiewerking van VONK & Zonen in de Blikfabriek in Hoboken stelt haar deuren open voor 10 nieuwe illustratoren, interdisciplinaire makers, digitale woordkunstenaars, romanschrijvers, dichters, spoken word artiesten, theaterauteurs, podcastmakers,... die nood hebben aan een boeiende creatieplek.
Je krijgt inzicht in werelden die je anders niet op die manier zou ontdekken.
Carmien Michels Coördinator Watlab

Wat voor plek is het Watlab eigenlijk? Waarom is het de moeite om je hiervoor aan te melden? Ik ging erover in gesprek met bedenker en coördinator van het Watlab, Carmien Michels. We hadden het over een warm groepsgevoel, het delen van goede tandartsen, en het ontdekken van andere werelden.

Door Lora De Baeremaeker

Hoe is het idee voor het Watlab ontstaan?

Ik ging wel vaker naar coworking plekken, ik vond dat altijd een leuk concept. Het was alleen zo dat je op zulke plekken samen zit met mensen die niet direct artistiek werken. In de Veerman had je wel het ‘schrijverskot’, maar vanwege de pandemie zaten Dimitri (Bontenakel, schrijver en Watlab-resident) en ik daar meestal alleen. Het leek me fijn om zo’n soort plek te hebben, maar dan met een heleboel literaire makers, waar creatieve energie vrijuit kon stromen. Het idee was dan ook dat de plek vanuit de makers zou groeien. Ik hoorde rond bij collega’s en er was behoorlijk veel animo. Want er zijn natuurlijk ook heel wat schrijvers die prima gedijen in hun eigen schrijfkamer thuis. Wat ik voor ogen had was dan ook méér dan een schrijfplek, de ontmoeting met andere makers en ideeën was minstens even belangrijk. Uiteindelijk ben ik bij VONK & Zonen terechtgekomen, en zijn we samen aan de slag gegaan.

Er worden niet alleen vakkennis en schrijftips uitgewisseld, maar ook wellness-tips, babysits, of goede tandartsen.
Carmien Michels Coördinator Watlab

Voldoet het Watlab nu aan de verwachtingen die je toen had?

Het groepsgevoel is veel warmer dan ik me op voorhand had ingebeeld. Je spendeert best veel tijd samen, en je werkt naast elkaar aan je projecten, waardoor er sterke connecties ontstaan. Je voelt ook dat het Watlab structuur biedt aan mensen, en hoe belangrijk dat kan zijn. Dat had ik op voorhand anders ingeschat, mijn eerste idee had een sterke anarchistische kant. Ik merk dat de organisatorische ondersteuning en de structuren die ontstaan zijn, zoals een maandelijkse mail, of de maandelijkse intervisieavonden, goed werken voor de residenten. Die intervisieavonden had ik op voorhand niet ingepland, die zijn echt op vraag van de residenten ontstaan. We stonden sowieso open voor de noden van de groep, en de vraag kwam om naast publieke momenten ook momenten te voorzien waarbij we met z’n allen kunnen samenkomen, om elkaar beter te leren kennen.

2 Watlab salon D en LL Jeyda Yagiz 9

Werken de intervisieavonden volgens een bepaald format?

Vaak begint een intervisieavond vanuit een casus die iemand op tafel legt. Dat kan een worsteling zijn, iets waar een resident tegenaan loopt, een obstakel, iets wat geen klinkklare oplossing heeft. Vaak herkennen andere residenten zich in de casus, en dan ontstaan er gesprekken die leiden tot nieuwe inzichten. Daarnaast zijn er ook feedbacksessies en inspiratiecirkels. Uiteindelijk zijn daaruit de summer schools ontstaan, vanuit makers die iets wilden delen of bijleren van elkaar. Die vertrekken volledig vanuit hen zelf, en zo hebben we al verrassende momenten gehad. Eli Elise Hoopman gaf deze zomer bijvoorbeeld een summer school over Mesopotamische worldbuilding, die evolueerde naar een variatie op Dungeons & Dragons. Eigenlijk kom je in het Watlab ook constant in aanraking met films, series, spelletjes, hobby’s, waar je nog nooit van had gehoord. Er worden niet alleen vakkennis en schrijftips uitgewisseld, maar ook wellness-tips, babysits, of goede tandartsen.

Het voelt veilig te weten dat we elkaar als groep kunnen helpen en bijstaan.
Carmien Michels Coördinator Watlab

Waarom is het voor jou belangrijk om in het Watlab te kunnen schrijven?

Het zit ‘m in kleine dingen, zoals nu net voor dit interview. Ik was een kortverhaal aan het bekijken waar ik redactie op had gekregen van verschillende lezers, waarmee ik het niet altijd eens was. Met detailvragen kon ik terecht bij een andere Watlabber, die veel redactionele ervaring heeft. Het voelt veilig te weten dat we elkaar als groep kunnen helpen en bijstaan. Ook de momenten waarop je niet aan het schrijven bent vind ik bijzonder waardevol. Wanneer we samen gaan lunchen bijvoorbeeld, dan vertel je even gemakkelijk over je leven als over je schrijven. Je weet ook waar iedereen mee bezig is, en je ziet elkaars processen, je blijft op de hoogte van elkaars levens. Dat is een continuïteit die je mist als je thuis werkt en verder geen job met vaste collega’s hebt.

Watlab wandeling door Jeyda Yagiz DSCF2343
© Jeyda Yagiz

Heb jij nog plannen en dromen voor het Watlab?

Ik koesterde de droom om met het Watlab op kamp te gaan, en dat gaat nu ook gebeuren: begin oktober gaan we op residentie naar het PA-F in Frankrijk. Ik hoop dat zulke schrijftrips zich nog vaker zullen voordoen, dat we af en toe samen in een bos kunnen vertoeven. Daarnaast zou het fijn zijn hier in de Blikfabriek een slaapplek te kunnen voorzien, voor de residenten zelf, maar ook voor uitwisselingen met makers uit Nederland bijvoorbeeld.

Tot slot ben ik benieuwd wat een nieuwe groep mensen gaat doen met het Watlab. Het is altijd spannend als er nieuwe mensen aansluiten, dat voelden we de vorige keer ook. Maar uiteindelijk zijn die groepen snel samengesmolten tot één geheel. Het hechte groepsgevoel is het sterkst tussen de mensen die vaak komen. Aanwezigheid is op dat vlak de lijm.

Wat een plezier om even naar buiten te kunnen gaan om een fabuleuze architectuur te zien die je verbeelding prikkelt en je te laten inspireren door ongedefinieerde objecten.
Carmien Michels Coördinator Watlab

Wat geeft de context van de Blikfabriek voor het Watlab?

Heel veel. Want hoe gezellig het ook is aangekleed, de plek waar we schrijven blijft natuurlijk een bureauruimte. Dat is goed voor de focus, maar wat een plezier om even naar buiten te kunnen gaan en een fabuleuze architectuur te zien die je verbeelding prikkelt, kleine wandeling te maken door het bosje achterin, of door de hallen waar vaak bizarre kunst te zien is, en je te laten inspireren door ongedefinieerde objecten. Je komt hier ook heel wat verschillende mensen tegen: muzikanten, houtbewerkers, beeldende kunstenaars, bierbrouwers, glasblazers, … Het is een mix van mensen en disciplines, en een hele fijne plek om te zijn.

Blikfabriek cantin 4

Ook binnen het Watlab heb je veel verschillende disciplines, wat doet dat voor het Watlab?

Het is waardevol om door elkaar beïnvloed te worden en inzicht te krijgen in werelden die je anders niet op die manier zou ontdekken. Je krijgt inkijk in elkaars werk, onbekend terrein, waardoor je voortdurend bijleert. De manier van werken is bij verschillende disciplines anders. Nico Boon zei onlangs tijdens een intervisieavond bijvoorbeeld dat hij inzat met romanschrijvers, omdat die werk van zo’n lange adem verrichten zonder directe feedback op de vloer. Dan krijg je als romanschrijver plots het perspectief van een theatermaker en acteur, en dat helpt dan ook om even uit je eigen patronen te stappen. Voor mij zorgde die opmerking er bijvoorbeeld voor dat ik mijn perfectionisme wat ging temperen, en dat schrijversego wat meer de kop kon indrukken.

Hoe ziet de ideale Watlabber er uit?

Iemand die prima alleen kan werken, maar ook nieuwsgierig is en belangstelling heeft voor het werk van anderen. Een zekere openheid is belangrijk, en natuurlijk is het fijn om regelmatig aanwezig te kunnen zijn. Je kan de huidige Watlabbers en hun werk trouwens beter leren kennen in het nieuwste nummer van DW B, dat volledig in het teken van het Watlab staat. Daarin zie je meteen de verscheidenheid aan mensen die nu in het Watlab resideren, bij wie je je kan aansluiten.

Watlab logo voor rondjes online 1

Nog tot 18 september kan je je aanmelden voor de nieuwe lichting van het Watlab

75c94bb6 f1c8 4b73 8ee3 5095b6a35983

Watlab

Het Watlab is een atelier, een broedplek, een laboratorium in de Blikfabriek in Hoboken waar de residenten dag en nacht terecht kunnen om elk aan hun eigen projecten te werken, en samen in gesprek gaan over het creatieproces.

Meer over dit project

Carmien Michels (1990) is een schrijver en performer. Ze is de oprichter en creatief inspirator van het Watlab. Ze

Carmien Michels (1990) is een schrijver en performer. Ze is de oprichter en creatief inspirator van het Watlab. Ze danst tussen pen en podium, tussen urban en klassiek. Met scherpe observaties schept ze een vaak duistere wereld, ritmisch, krachtig en diep persoonlijk. In 2016 won ze het Nederlands en Europees Kampioenschap Poetry Slam en haalde ze brons op het Wereldkampioenschap in Parijs. Sindsdien toert ze de wereld rond en werkt ze samen met tal van artiesten. Van 2017 tot 2019 was ze een van de jonge auteurs in het Europese talentontwikkelingsprogramma CELA: Connecting Emerging Literary Artists. Fragmenten van haar romans, kortverhalen en gedichten verschenen in 10 talen. Haar verhalenbundel Vaders die rouwen verscheen in november 2021 bij Uitgeverij Querido. Het boek won de BNG Bank Literatuurprijs en staat op de shortlist van de Boekenbon Literatuurprijs

...
Lees meer
Lees minder
Contact

VONK & Zonen

Krugerstraat 232 - 2660 Hoboken

email hidden; JavaScript is required

Op de hoogte blijven van de projecten van VONK & Zonen?

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
Ondersteund door:
made by